pragnienie

Pragnienie

Zabij mnie - powiedzialeś

poraz kolejny

z nadzieją, że ostatnia kropelka

twojej świadomości

wpadnie do oceanu mądrości

i będzie w nim swobodnie plywać

Zabij mnie - powiedzialeś

a wszystko stanie się proste

koniec pytań bez odpowiedzi

koniec cierpień

koniec strachu o jutro

które może nie nadejdą

Zabij mnie - powiedzialeś

a nie będę musial

sam tego robić

z każdym dniem

z kazdym slowem - powiedzianym

z każdym czynem - przeklętym

z każdą myślą - wstrętną

Zabij mnie - powiedzialeś

bezmyślnie bo co zrobisz

gdy cię tutaj nie będzie?

kiedy spadając w wieczność

dążysz do nicości

czy lepszego świata nie ma?

Nie mam na nic ochoty. Nigdzie dziś nie idę, będę siedzieć i się dolować! Tak wlaśnie zrobię. Moęe mi przejdzie. Ehhh najgorsze co jest na ziemi to nie mieć poparcia w drugiej osobie. Patrzę trzezźwo na sytuacje, wiem co powinnam zrobić, ale nie chcę tego robić, może się boję? To jest silniejsze ode mnie. Zawsze kończy się na tym, że siedzę i myślę. A może do pewnych sytuacji zbyt emocjonalnie podchodzę? Jest tyle pytań na które nie potrafię odpowiedzieć. Czy przez ten czas stalam się choć troszkę mądrzejsza? Czy jest we mnie coś wartościowego? Dostrzegam tam w środku tylko pustkę, a tak bym chciala... Eeeeeeeeeeeeeeeeeeeee idę!