wrz 07 2003

...


Komentarze: 3

Radość to motyl

Który fruwa nisko nad ziemią,

Lecz smutek to ptak

O wielkich, silnych, czarnych skrzydlach,

One wynoszą czlowieka wysoko ponad życie

Skąpane w blasku slońca i zieleni.

Ptak smutku leci wysoko,

Tam gdzie anioly cierpienia pelnią straż

Przy obozowisku śmierci.

 

                        Edith Sodergran, 16 lat

 

"Co sekunka z rękawa wypadają calkiem nowiutkie dzieci.

Hokus-pokus! Co sekunda także znika wielu ludzi. Raz,

dwa, trzy, odchodzisz ty!

       To nie my przychodzimy na świat, lecz świat przychodzi

do nas. Urodzić się znaczy tyle, co dostać caly świat

w prezencie.

        Czasami Bóg, zrezygnowany, rozklada ręce i mówi do

siebie: "Zdaję sobię sprawę, że to i owo mogloby wyglądać

inaczej, ale cóż, stalo się, przecież nie jesetm wszechmogący".

                                                      "W zwierciadle, niejasno" Jostein Gaarder

 

medialna_bestia : :
BłękitnaGlina
08 września 2003, 16:30
czytałam tą książkę , jednocześnie smutna i refleksyjna
pozdrawiam
07 września 2003, 21:35
Życie...
07 września 2003, 12:34
heh ptaki porywaja niestety bez uprzedzenia.....

Dodaj komentarz